nuffnang

Saturday, August 6, 2011

hadirnya dia (6)

akif :  ya. aku nak balik uk. aku rindu mama papa.


aku yang sedang memotong epal tersentak.


yaya :  kenapa tiba tiba?
akif :  mana ada tiba tiba la sayang. memang aku dah lama fikir.


yaya :  tak bagitahu aku pun.


aku mengomel sendiri.


akif :  apa?
yaya :  er. takde apa apa.
akif :  takpe ke aku balik uk?
yaya :  eh. kenapa tanya aku pulak? aku bukan siapa siapa pun.
akif :  hihi. kau siapa siapa la. mana boleh bukan siapa siapa. ya. takpe ke?
yaya :  dah kalau aku cakap tak boleh, kau tak nak balik?
akif :  eh. eh. mana boleh. aku balik jugak.hahaha.
yaya :  dah tu, buat apa tanya aku.


aku meletakkan epal yang dipotong ke tangan akif.


akif :  kesian kau nanti.
yaya :  hah. kenapa?
akif :  kan rindu aku pulak.
yaya :  dah aku pulak?
akif :  kalau aku tak balik sini dah camne? meraung la kau sorang sorang.
yaya :  apa hal? kau dah nak terus dok sana?


akif tidak menjawab. sekadar tersenyum. beratnya hati ni.


yaya :  bila kau nak pergi?
akif :  lusa.
yaya :  cepatnya?! dah la baru bagi tahu aku.
akif :  ya. maaf k. mama aku yang book ticket. aku pun baru tahu semalam yang flight aku esok. sori k. lagipun, mama nak aku jumpa psikiatri kat sana. sebab tu la cepat sangat kot.


lama aku merenung akif. kenapa mata aku panas je ni?


yaya :  ok.


akif dapat menangkap getaran suara aku.


akif :  ya. dengar sini. ingat apa aku nak bagitahu ni. aku sayang kau. apa apa jadi sekalipun, kau dah permanent kat hati aku. ingat tu. kalau nanti aku diam, takde contact kau, aku bukan lupa kau k. percaya apa aku cakap. aku tak kan tipu kau.


terharu. langsung aku tak dapat tahan air mata dari laju mengalir.


yaya :  ok.
akif :  weh. jangan la menangis. malu la orang tengok. panjang umur, aku balik sini la.


2hari kemudian, aku menghantar akif ke airport. 


yaya :  akif. aku nak bagitahu something ni. kau dengar betul betul tau.
akif :  ye sayang. apa?
yaya :  kita kawan kan?
akif :  er. ye. kenapa?
yaya :  aku tak kisah kalau kau nak cakap perigi cari timba ke, apa ke, aku nak bagitahu kau yang aku suka kau. er. aku. aku.. aku sayang kau bukan macam seorang kawan. aku cinta kau.


peh. lega. adeh. ya Allah... malu gila! nasib baik la akif tak nampak aku. akif senyum.


akif :  ya. aku pun sayang kau la.ingat tau apa yang aku dah pesan.
yaya :  ok.


aku sedikit kecewa dengan respon akif. macam takde perasaan. huh. mengeluh.


akif :  eh. kenapa?
yaya :  kenapa apa?
akif :  kenapa mengeluh?
yaya :  takde la. k la gi la check in.
akif :  ok baby.
yaya :  jaga diri k.


aku menghantar akif dengan pandangan sayu dan penuh harapan. tiba tiba akif berhenti. dia memusingkan badannya sedikit.


akif : yaya!!! 


akif menjerit. aku sekadar berdiam diri.


akif :  yaya! aku tahu kau ada dekat sini. aku tak nampak kau. aku tahu kau dengar aku. yaya! aku sayang kau k. kau permanent kat hati aku. bila aku balik malaysia, aku bagi jawapan kat kau. kau tunggu aku k. by the way, kau LOSER ya.


akif berlepas dengan ditemani seorang pembantu yang telah dihantar oleh ibubapanya.


dah tu, aku loser pulak? apa maksudnya?




*************


2 tahun berlalu. aku baru melanjutkan pelajaran untuk program master.
bosannya petang macam ni.
on lappy. cari folder my music.
*open
*play all


connect broadband


www.facebook.com
username : alyaa@gmail.com
password : *******


*Enter


ada friend request?


*klik


encik boboi? siapa pulak ni? macam asam boi je bunyi. haish. tak habis habis dengan nama samaran. 


*confirm


stalking kejap. heh. tiba tiba ada 1 notification.


*klik


oh. asam boi tadi ke.


'thanks approve k. selamat berkenalan. :)'
-encik boboi


'heh. welcome. takde hal la.'
-alyaa.


'btw, i love your stories. tapi kenapa dah lama tak menulis. dah 2 tahun kan you stop menulis? dah tak nak buat cerita ke? dah bersawang dah i tengok your blog.'
-encik boboi


'aah. dah stop. sori.'
-alyaa


'ala. sayangnye. your stories semua best. what happen sampai you nak stop menulis?'
-encik boboi


eh. penyibuknya dia ni. suka hati aku la nak buat apa pun.


'entah. tak ada inspirasi kot.'
-alyaa


'then, let me be your inspiration :)'
-encik boboi


eh. eh. pulak? apa hal dia ni? tetiba je. entah siapa siapa nak jadi inspiration orang pulak. tak malunya.


'heh.'
-alyaa


'orang main main je la. haish dia ni.saya tahu siapa saya. by the way, kenapa status engaged? dah bertunang? ala. melepas T_T.'
-encik boboi


actually lepas akif balik uk, aku menukar status single ku menjadi engaged. engaged sebab aku dah tutup hati aku untuk orang lain selagi dia tak bagitahu jawapannya. yup! dan 2tahun aku tak mendapat khabar berita dari akif. akif pergi dan terus menyepi. mana kau, akif. aku rindu.


'aah. dah bertunang la kot.'
-alyaa


'eh. yang entri dedication untuk akif tu apa maknanya?'
-encik boboi


'ooh.dedication tu? apa maknanya apa?'
-alyaa


'blur la dia ni. akif kat mana sekarang? apa kisah kamu dengan dia sekarang?'
-encik boboi


'ooh. dia ada, ok, sihat. kami masih berkawan. why?'
-alyaa


haishh. menipu sangatkan bunyinya. harap la itu jadi satu doa.


'kawan je ke?'
-encik boboi


kawan? aku dengan akif cuma kawan ke?


*sign out


terasa hangat tubir mata. aku pejamkan mata. setitis air mata mengalir.


akif.. mana kamu? aku rindu... :'(


(bersambung)

2 comments: